Wskaźnikowa analiza finansowa- pierwsze czynności przy sporządzaniu analizy finansowej przedsiębiorstwa.

22. 10. 2013 | Ewa Kusznierowska

CO ZAWIERA KOMPLEKSOWA ANALIZA FINANSOWA?

Kompleksowa analiza finansowa wymaga przestudiowania wielu wskaźników finansowych, które możemy podzielić na 5 grup:

• wskaźniki płynności,
• wskaźniki rentowności,
• wskaźniki sprawności zarządzania aktywami,
• wskaźniki  zadłużenia i obsługi długu,
• wskaźniki rynkowe.

Na podstawie wyżej wymienionych wskaźników dokonujemy analizy finansowej, która pozwala nam zorientować się w sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

PIERWSZE CZYNNOŚCI WYKONYWANE W ANALIZIE.

Przystępując do analizy finansowej należy na początku sprawdzić ilość klientów przedsiębiorstwa i obroty z nimi. Ilość klientów nie powinna być mniejsza niż 5, a obroty z poszczególnymi przedsiębiorstwami nie powinny być niższe niż 20% całkowitych obrotów. Przy bardziej intensywnej współpracy z pojedynczą firmą można być zbytnio od niej uzależnionym. Upadek takiego przedsiębiorstwa mógłby spowodować poważne problemy finansowe przedsiębiorstwa, które zbyt intensywnie z nim współpracuje.

Drugą czynnością jest sprawdzenie tzn. „złotej zasady bilansowej”. Określa ona relację pomiędzy kapitałami własnymi, a majątkiem trwałym.

Wg. niej kapitały własne przedsiębiorstwa powinny pokrywać jego majątek trwały. W wielu przedsiębiorstwach ta zasada nie jest przestrzegana. Przede wszystkim w tych, które realizują znaczne zadania inwestycyjne. W takich przedsiębiorstwach sprawdza się czy majątek trwały jest pokryty przez kapitał stały, tzn. sumę kapitału własnego i kapitału obcego długoterminowego.

Pierwszy stopień pokrycia czyli iloraz kapitałów własnych i majątku trwałego obliczamy z następującego wzoru:

Pierwszy stopień pokrycia =Kw/M_tr

gdzie: K_w- kapitały własne,

M_tr- majątek trwały

 Drugi stopień pokrycia =Ks/M_tr

gdzie: Ks- kapitał stały,

M_tr- majątek trwały.

Przy ocenie wartości tego wskaźnika powinniśmy brać pod uwagę udział majątku trwałego w majątku całkowitym.

Jeżeli jest on wysoki, to większe jest ryzyko finansowe przedsiębiorstwa. Z tego powodu odpowiednio wyższe powinno być również pokrycie majątku trwałego kapitałami własnymi. Natomiast kiedy udział majątku trwałego w strukturze majątku całkowitego jest stosunkowo niski, (tak jak np. w przedsiębiorstwie handlowym), sposób sfinansowania majątku trwałego nie ma istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa i jego bezpieczeństwa finansowego.

Udział majątku trwałego w majątku całkowitym wyraża wzór:

Udział majątku trwałego w majątku całkowitym = M_tr/M

gdzie: M_tr- majątek trwały,

M- majątek firmy.

Gdy pierwszy stopień pokrycia jest krotnością liczby 1, możemy uznać, że przedsiębiorstwo jest niezależne finansowo i ma mocne podstawy finansowe.

Szczególnie dotyczy to przedsiębiorstw handlowych. Taka sytuacja oznacza, że przedsiębiorstwo ma stabilną sytuację finansową i jest wiarygodne dla dostawców, banków itp. Nawet w wypadku jego upadku wierzyciele nie powinni mieć problemów z odzyskaniem swoich pieniędzy, ponieważ wielkość kapitałów własnych stanowi zabezpieczenie kapitału obcego.